این فرهنگ را دوست دارم....

شاید من بهتر از هر کسی می دونم تو دل مریم چه غوغاییه ، اما میفهمم خوددار ، متین و صبور بودن رو خوب از مادرش به ارث برده! دیروز مریم با اصرار ازمن می خواست مادرم رو به عروسی دختر برادرش ببرم و اگر دعوت آقای حبیب آگهی نبود به حرمت دایی مطمئنا خودش هم شرکت می کرد! من این رو یه رفتار و فرهنگ مثبت می دونم ، نه ...................

کی می تونه بگه مادر برای مریم عزیز نیست یا مریم ناراحت نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟ خانواده مریم بیشتر از اینکه به فکر اشک هم رو درآوردن باشند به همدیگه دلداری می دن و به صبوری دعوت می کنند و به عینه دیدم مکرر برای مادر قرآن ،نماز و دعا می خونند و از طرفی تلاش اونها برای برگزاری آبرومندانه ی مراسمها هم ستودنیه!  اینها همه مرام بابا و مامان مریمه و خوب به بچه هاشون انتقال دادند! روحت شاد حاج خانوم!!!!