پراکنده های یک ذهن خسته!

از فواید بالا رفتن سن اینه که انسان مصلحت گرا می شه. خیلی مواقع یه حرفایی رو به مصلحت نمی زنه !

حالم اصلا خوب نیست ُ اما روح الله عزیز به این زودیها با مردنم تو رو مجبور نخواهم کرد یک روز مرخصیت رو حروم کنی برا تشییع جنازه من !! و مریم خانوم تو روزهایی که کمتر از همیشه ی عمرم کار می کنم بدجور خسته ام ‍! خسته ی روحی!

من هم از نبودن مادرت ناراحتم ُ من هم خیلی جاها چهره ی مادرت جلوی رویم ظاهر می شه و غمی به دلم می شونه !

دارم پراکنده گویی می کنم مثل فشاری که روی ذهنمه!

آقا هر چی بکاری همونو درو می کنه ! نمی شه کینه کاشت و محبت درو کرد ! یادمون باشه !

وای بر هوس! آقا تعارف نداره مرد خیلی راحت ممکنه فریفته بشه - اثر بپذیره و ......... من که تو این مواقع چهره ی بچه هام و شوقی که به تشکیل این زندگی داشتم میاد جلوم ..........