می مانم...

می مانم..

حیران..

زبانم از سورپرایزهایت قفل می شود...

علی رغم اینکه فکر می کردم همه را می دانم

اما

تو

مثل همیشه

غیر قابل پیش بینی

و

مهربانتر از همیشه بودی..

از همه تدارک هایت

از همه ی این که خواستی دل آنهایی

که فکر می کردم غم دارند را شاد کنی و

چه موفق هم بودی مهندس!

از مدیریتت

از خوبی هایت

از خلقتت

ممنونم!

نه به واژه

با تمام وجودم..ممنونم!

.....

.....

.......