فرشید و جهانگیر

1) فرشید خواست و یک قدم راه رفت 

این رو به او صمیمانه تبریک می گم 

دیر نیست روزی که راحت راه خواهد رفت  

با دیدن عزم راسخش به این قضیه باور دارم 

فرشید شاهد مثال ( خواستن توانستن است) خواهد شد و بر رویاهایش جامه ی تحقق خواهد پوشاند .....  

به او می بالم و اگر عمری باقی باشد در هر اجتماعی که بر آن نفوذ دارم ، او و پایداریهایش را به عنوان الگو مطرح خواهم کرد.

انشالله  

2) از جمع آنها کسی در شادی ما شرکت نکرد 

شاید آنگونه که به آنها دلبسته ایم دوستمان ندارند! 

این احمقانه ترین برداشت ممکن است !  

هنوز که هنوز است گاهی به یاد جهانگیر می افتم و بغض سخت گلویم را می فشارد 

اما زندگی ، خودش را با همه ی داشته هایش به ما تحمیل خواهد کردمجبوریم با آن کنار بیاییم 

مرگ هم مثل تولد ، ازدواج و طلاق ضلعی از مربع زندگیست ! که باید باورش داشت و با آن کنار آمد! 

 صحنه ی شوخیها ، سفرها ، همراهیها ، شادیها و .............. خیلی راحت اشک را همخانه ی مژگانم می کند! 

خدایا جهانگیر عزیز را بیامرز!