ماجرای تهران رفتن...

قابل توجه عزیزایی که همسفر زندگی ما هستند

اول امشب سالگرد عروسیمون بود،

جشن ساده و جالبی بود. 

همه چیز داشتیم

بحث، گریه، خنده، بغض و شادی و....

ثانیا ماجرای تهران رفتن ما هیچ ارتباطی به پست گرفتن من نداشت

درسته که در سال سوم کارمندیم از سر لطف خدا خدمتگزار و متولی فرهنگ و هنر آموزش و پرورش کشور هستم،

اما به خاطر نگاه سیاسی و.... آماده مدرسه رفتن بوده و هستم.

تهران رو به خاطر پست نرفتم،

مغازه اجاره بود،

خونه بازسازی و رهن داده شد...

یه چالش برای زندگی در محیطی متفاوت بود،

حلول روحی متفاوت به زندگی، دمیدن هوایی تازه به آن... 

فرصتی برای بیشتر نزدیک شدن به هم و قدر هم را دانستن... 

با تهران سازگار شدیم سعی می کنیم بمونیم،

نشدیم بر می گردیم انشالله...

همون کلاس درس و کاسبی نیمه کاره و... 

با این تفاوت که مدتی مدیریت ستادی و زندگی در پایتخت را هم تجربه کردیم! 

سخته

تعارف نداره

امشب کلی اشک ریختیم

اما اصلا در صحیح بودن انتخابم تردید ندارم...