نگاه من به عزاداریهای محرم ...

ساده بگم !! این روزها همه جا پر از زمزمه و فریاد حسین حسین است و هیئتها و نذریها و دسته های زنجیزنی و .... اما به نظر بنده حقیر که نه عالم علوم دینی ام و نه صاحب نظر در تاریخ ، این قضایا کلی به بیراهه رفته . تنها حرفی که این روزها تصادفا شنیدم و خیلی به نظرم ارزشمندتر از همه دکان و دستکهای گریه بازار بود ! این است که هدف از برگزاری این عزاداریها ایجاد محبت نسبت به امام حسین و نتیجه آن پیدا شدن معرفت به امام حسین و حاصل آن شنیدن و عمل به توصیه های آن مرد بزرگ است . به نظر شما عزاداریهای امروز محلی برای قدرتنمایی و رخنمایی حضرات روحانیون و سفت کردن افسارهای مردم در دستان انها نیست !!؟ مرثیه های اکثرا خودساخته و نوحه های بی محتوا غالبا تبدیل به ابزارهایی شده اند که هدفی جز به بازی گرفتن عواطف مردم ندارند.مردم گروهی ساده دل به قصد استفاضه  و جمعی رند به قصد گذران وقت و دسته ای به قصد خودنمایی و ریا در مجموعه ای گرد هم در می آیند که مخارجش را بیشتر خودنمایانی می پردازند که این احوال آتش قدرت طلبی اشان را شعله ورتر می سازد. این گونه تداعی می کنند که هر چه صدای طبل بالاتر رود ، سینه ات از ضرب دستت سرختر شود ، ضربه زنجیرت شدیدتر باشد و .... تو در درگاه حسین ( ع) مقرب تری !!!!!!!!! بی آنکه ذره ای به فکر بارور کردن معارف اسلامی در دلهای ما باشند. آنها کیش حسین پرستی را جایگزین خداپرستی می کنند . آرزوی زیارت کربلا را در دل جوانان پررنگ تر از تشرف به حج و زیارت بیت الله الحرام می سازند !! و ... چه گویم من حسین را می ستایم و خدای او را می پرستم اما نگران تشدید و تعمیق این روند خودساخته حضرات روحانیون هستم که به روشی دیگر بازیچه ساختن دین در دامان سیاست است ! بی خیال ...