قطار پلور سبز

مسافرت با قطار برای مای ندید بید!! جذابه !!‌اینم مطلب یکی از دوستان راجع به قطاری که می خوایم با اون سفر کنیم انشالله !! من هم تجربه خود را از سفر با این قطار برایتان می نویسم تا شاید به درد شما بخورد.

اول که بلیط را اینترنتی گرفتم، روش راحت و خوبی بود، اگر چه مثل خرید بلیط ایران ایر نیست که بردن پرینت رسید کافی باشد، بلکه لازم است شما با داشتن شماره های ردیف (من که رسید چاپی را بردم) به یکی از دفاتر نمایندگی فروش رجا مراجعه کنید تا آنها بلیط چاپی را بدون دریافت هزینه به شما بدهند. البته نمایندگی نزدیک ما یکی دوباری قطع و وصل شبکه داشت، من هم اسامی را پیش آنها گذاشتم و بعد که رفتم، بلیط تحویل شد.

نکته ای که اینجا وجود دارد این است که تا زمانی که شما بلیط چاپی را نگرفته اید، امکان استرداد اینترنتی هست اما بعد از آن انتخاب (یا آپشن) استرداد حذف خواهد می شود. از این رو اگر بعد از چاپ بلیط از مسافرت پشیمان شدید نمی دانم که روند کار در مورد بلیط های خرید اینترنتی چیست.

سایت رجا هم قابل توجه و کاربرپسند است، حتی شما می توانید در تور مجازی داخل کوپه قطار را ببنید. قطار پلور سبز هم داخل خوبی داشت و دو عدد مانیتور یا نمایشگر هم داخل کوپه به چشم می خورد.

دردسرتان ندهم، ساعات موعود رسید و بعد از طی ترافیک سنگین یک پنج شنبه بعد از ظهر، به راه آهن رسیدیم و منتظر شدیم تا نوبت ما شد.

اولین چیزی که جلب توجه می کرد، این که هیچ چیز سبز خاصی در قطار نبود، یعنی معلوم نیست چرا اسم آن را پلور سبز گذاشته اند. رنگ قطار آبی و رو صندلی ها هم آبی بود، شاید اسم قطار آبی با مسماتر به نظر می رسید.

قطار با چند دقیقه تاخیر به راه افتاد، کوپه ما چهار تخته و ظاهر تمیزی داشت. مانیتورهای خاموش بود و کمی بعد از حرکت میهماندار سالن، در چند رفت و برگشت، 4 عدد کیک، 4 ساندیس، 4 بادام زمینی شور و 4 شکلات کاکائویی را با سرعت به ما تحویل داد (پذیرایی رایگان). در خود کوپه هم 4 عدد آب معدنی کوچک که یخ زده بودند (دور از چشم توصیه های وزارت بهداشت مبنی بر منع استفاده از یخ و آب جوش در ظروف پلاستیکی) قرار داشت.

3 مراجعه دیگر هم پیش از رسیدن از طرف میهماندار داشتیم، اول دادن روتختی، روبالشی و رو ملافه ای در یک کیسه پلاستیکی بسته شده، گرفتن سفارش غذا (البته با هزینه خودتان) و گرفتن رو تختی و رو ملافه ای قبل از رسیدن.

اما نکات کوپه ای از بالا به پایین:

- در سقف یک لامپ مهتابی بود که شما می توانستید آن را با هر یک از سه کلید نسبتا بزرگی که وجود داشت، خاموش و روشن کنید.

- دو عدد لامپ مطالعه سقفی دیده می شد که یکی از آنها فقط جایش بود و دیگری هم روشن نمی شد (ظاهرا برای مطالعه کسی گذاشته بودند که در تخت بالایی می خوابید)

- چیزی شبیه درجه حرارت (شیشه استوانه ای با ته گرد) در بدنه کوپه بود که ظاهرا وظیفه اش فراهم آوردن امکان تنظمیم درجه حرارت داخلی توسط مسافر می نمود و حتی یک بار میهماندار برای ما خواست تنظیم کند اما هیچ اثر نداشت. دو دگمه کم و زیاد کن بود که با زدن دگمه زیاد کن، نور قرمز نارنجی قسمت بیشتری از استوانه را روشن می کرد و برعکس اما پس از چند دقیقه خود به خود به حد وسط قبلی برمی گشت.

- روی در شیشه ای به فارسی و انگلیسی (که البته حروف ایی و اچ در کلمه the آن برعکس بود) نوشته بودند که کوپه مجهز به تهویه است لذا در کوپه را بسته نگه دارید ولی در تمام مدت طول سفر فقط هوای بیرون از شیارهای کنار پنجره وارد می شد که آن هم با توجه به خنکی هوا، مطلوب نبود و ما مجبور شدیم در قسمتی از راه روی آن را با پتو بپوشانیم. یکی از کارمندان سابق راه آهن می گفت که قطار یا هوای گرم ندارد یا اگر برایش بگذارند یک واحد تولید بخار به کل قطار اضافه می شود که گرمای بسیار زیادی تولید می کند، پس تا وقتی آن سیستم وصل نشود، خبری از گرما نیست.

- مانیتورها یا تلویزیون ها که می توانست موجب سرگرمی باشد، اصلا کار نمی کرد، وقتی این مطلب را از میهماندار سالن پرسیدم، گفت که دستگاه ها کلا خراب است و شما می توانید با ارائه بلیط به نمایندگی که خریدید به ازای هر نفر دو هزار تومان بگیرید، گفتم که چرا از اول می گیرند که بعد کم کنند؟؟!! خوشبختانه من یک گوشی چینی تلویزیون دار داشتم که گر چه باطری آن خراب است اما از پریز برق موجود در کوپه استفاده کردم و توانستیم تلویزیون خودمان را داشته باشیم.

- تخت ها قابل قبول بود و چهار لحاف و 4 متکا هم در 4 ساک دستی در بالای کوپه قرار داشت.

- شام را هم حدود ساعت 7 و نیم، 8 برایمان آوردند و وقت بردن سینی پولش را گرفتند. شما می توانید برای وقت گذرانی و این که احتمالا داخل کوپه غذا نریزد در خود سالن غذاخوری سفارش بدهید.