قلب....

گاهی از یادمان می رود ، قلبهایی که برای ما می تپد بی آنکه بشنویم

گاهی یادمان می رود چه قلبهایی به شوق ما به لرزه در می آیند ،بی آنکه بدانیم  

گاهی فراموش می کنیم که قلب خیلی ساده می ایستد 

و ایستادن قلب تمام هستی و آرزوهای ما را به باد فنا و فراموشی خواهد سپرد  

کاش قلبهایمان را جدی بگیریم  

هم به حرمت قلبهایی که به آن پیوسته اند 

هم به حرمت قلبهایی که از آن جان می گیرند 

و هم به حرمت آرزوهایی که در پی تحقق آنهاییم  

خدایا زیاده خواهی ها ، کوته فکریها و ساده اندیشیها را از ما بگیر  

و بر سلامتیهای و تعمق فکر ما بیافزا 

یا حق...