زندگی عاشقانه یعنی چه ؟

با توجه به ماهیت عشق های مجازی باید گفت که عشق و ازدواج، همیشه به یکدیگر لازم ندارند یا نباید لازم داشته باشند. در برخی موارد،ممکن است ازدواج براساس عشق صورت گیرد ؛ اما عموماً این گونه ازدواج ها موفقیت آمیز نیستند. تنها صورت موفقیت آمیز این نوع ازدواج ها وقتی است که عاشق، شیفتگی ودلدادگی خود را با عقل و اخلاق، کنترل کند و سپس با رفتار های عاقلانه و در صورت وجود ویژگی های لازم درطرف مقابل، مراحل عادی یک ازدواج را طی کند. آمارها و واقعیت های اجتماع، نشان می دهند که شکست ازدواج های احساسی، نسبت به ازدواج هایی که بر پایه ی تعقل صورت می گیرد، بسیار بیشتر است. از آن جایی که ازدواج علاوه بر جنبه های عاطفی، واقعیت عینی وخارجی نیز دارد، این گونه افراد ناگهان با حقایق سختی روبه رو می شوند. اگر بر اثر گذشت زمان، شعله های عشق فرو کش کند، عشق و معشوق باید از صبر وگذشت بالایی برخوردار باشند تا به سر خوردگی یا افسردگی دچار نشوند. بنا براین، عشق در زندگی مشترک پایدارتر ومطلوب تر است که نتیجه و پیامد ازدواج باشد و نه عامل و مقدمه ازدواج ؛اما همیشه این احتمال اندک وجود دارد که یک عشق پیش از ازدواج نیز، پس از آن که کنترل و مدیریت گردید، به یک ازدواج عاقلانه سپس یک زندگی عاشقانه پایدار، منجر شود، هر چند منطقی نیست که کسی به دنبال چنین احتمالی، خود را عمداً به ورطه عشق بیندازد، همچنان که منطقی نیست که کسی به امید آن که با همسر آرمانی اش تصادف کند، به رانندگی کردن با سرعت سر سام آور در بزرگ راه ها بپردازد !