هم دمایی

این داستان:

هم دمایی احساسی!

دیدی وقتی وارد یه جای سرد می شی یهو تنت انگار فریز میشه و حس میکنی خون تو رگت بسته و داری می میری، می لرزی دندونات ب هم میخوره و تنت یکه می خوره

اما

یه چند مدت که می گذره یواش یواش همدما میشی حالتهات عوض می شه و دما و شرایط جدید رو بدنت می پذیره

حسها هم دقیقا همینن

وقتی از عزیزی دور می شی دلت خیلی بیتابی می کنه

هر ثانیه هزار با بهونشو ازت می گیره

و یا وقتی   بی مهری از عزیزی می بینی

اولش خیلی واست گرون تموم میشه 

و باز احساست فریز می شه

اما کم کم هم دمایی احساس پیدا می کنی

و آروم آروم باهاش کنار میای

و یاد می گیری که زندگی با همین بی مهری ها

و فراموش کردن عشق و محبتها هم هنوز در جریانه! 

سخته اما هست

کاش کمتر ناگزیر به هم دمایی احساس بشیم!