شعرها

این ترم‌ هم بداهه سر کلاسها برای اساتید شعر گفتم، به جز دکتر غفاری که اصولا از نظامی ها هم‌جدی تر است بقیه خیلی استقبال کردند. البته بنده خدا دکتر غفاری هن تو ذوقم نزد.

۱) دکتر‌نادری

اوستاد درس ما نیکو بیانی دارد او

 درسی از رفتار خوب سازمانی دارد او

 گاه از تیم و گروه و گاه شرط رهبری

 گاه تمثیل قشنگی از فلانی دارد او

 گاه از افکار مازلو، گاهی از ادراک گفت

 گاهی از نقش وراثت هم گمانی دارد او

 گفت او دهها مثال از تیپ های شخصیت 

پر ز شور و دانش و رنگ جوانی دارد او

 هم صمیمی هم منظم خلق و خوی نادری

 نام او ناهید و از پاکی نشانی دارد او

الغرض اینها همه حق است اما خادمی

 نمره پایان ترمی کهکشانی دارد او

۲) دکتر غفاری:

ای خوش آن کس که برش عاشق غمخواری هست

هر کجا پا بنهد در بر او یاری هست

ای خوشا درس مدیریّت بازاریابی

مثل آرامش خوابی به شب تاری هست

گفت در حوزه ی فرهنگ  چه کاوش سخت است

چون در آن عامل مدخوله ی بسیاری هست

گفت از رمز و فنونی که تجارت دارد

حرفش از نایکی و میداس و بنک داری هست

گفت استاد که دانشجوی بازرگانی 

اهل علمست ولی mba بازاری هست

خبره در درس مدیریت و بازرگانیست

لیک در جدیتش جذبه ی سرداری هست

ای خوشا خنده ی استاد که ناملموسست

آن پروجکت نهاییش که اجباری هست!

مثل چینیم و همه در طلب هشتیم ما

لیک در نمره ی استاد عجب چاری هست!

ای خوشا درس مدیریت بازاریابی

نام استاد محمد شد و غفاری هست

۳)  دکتر جلیلوند:

مرغ دل را نگر که در بند است

عاشق اوستاد دلبند است

اوستادی که خوش به ما آموخت

او که در امر تدریس هنرمند است

او که در دانش مدیریّت

جیییم کااالینز را همانند است

بی گمان انرژی اتم دارد

او که اعجازی از خداوند است

پشت صحنه صدای مرغ دل و

پر ز اصوات بس خوشایند است

پشت هم محتوای پرمعنا

اوستادی که درس او قند است

استراتژی های مختلف را بین

به الفبای ساده مانند است

فاش شد مقصدم دکتر

او محمدرضا جلیلوند است.

مرگ‌ما تا ابد به آمریکا

جان نا به جان چین بند است