و نیز...

شدیم از درستان تا اوج راهی

گدا را درستان برده به شاهی

ز شوق درس پرمهر تو گردد

شراب شور ، ساکن در صراحی

به وقت پرسشت ، می لرزم از جهل

و می مانم میان یک سه راهی

یکی ساکت نشینم صم و بکما 

و یا پاسخ دهم جدی، فکاهی

ولی ای دکتر با دانش ما

تو تصویری ز خیری و کماهی

هزاران پاسخم نشنیدی اما

تو گفتی: آفرین! آقا الهی 

چه گریان گشته این طفل درونم

که تشویقش کنی از مهر گاهی

تو ما را این چنین ویران مپندار

به من هم مثل خوبان کن نگاهی